Dziedziniec kratą żelazną okolony, a w jej środku bramy,
boki zaś dziedzińca zamykały dwie dlugie, bezpiętrowe oficyny
(Leon Demokowski)
Sieniawa nie należy do typowych regionów Polski. Jest mało znana, ale z pewnością warta poznania. Znajdują się tu rzeczy piękne, ciekawe i osobliwe. Nie jest Sieniawa pozbawiona urokliwych zakątków, interesujących miejsc i własnej specyficznej atmosfery.
Położona na obszarze krajobrazu chronionego, nie ma uciążliwego przemysłu, a żywność tu produkowana zalicza się do zdrowej żywności. Istnieją więc świetne warunki dla wypoczynku oraz tworzenia i rozwoju gospodarstw agroturystycznych.
Sieniawa jest miejscowością turystyczną dzięki walorom historycznym, położeniu obok lasów, w których można urządzać polowania, oraz niewielkiej odległości od takich miast, jak: Łańcut, Leżajsk, Jarosław czy Przeworsk.
Jeśli chodzi o bazę noclegową, w Sieniawie znajduje się:
- Pałac - Hotel z 36 miejscami noclegowymi,
- Domek myśliwski, gdzie znajduje się 8 miejsc,
- Hala sportowa - ww miejsca,
- Ośrodek Rekreacyjno - Wypoczynkowy "Ubieszyn" dysponujący 40 miejscami, budynkiem gastronomicznym i barem.
Sieniawskie zabytki
Spacerując po miasteczku, koniecznie trzeba zobaczyć tutejsze zabytki, tym bardzieji, że niektóre z nich należą do wyjątkowych i osobliwych, jak np. imponujący zbiór wieńców nagrobnych, nie mający sobie podobnego w Polsce, czy też krypta rodu Czartoryskich w podziemiach kościoła parafialnego.
Wiadomo, że zabytki stanowią świadectwo dorobku pokoleń, które już dawno odeszły. Eksponują nam ich kulturę duchową i materialną. Warto więc zapoznać się z nimi.
Do obiektów zabytkowych Sieniawy należą:
- Kościół parafialny pod wezwaniem Jana Chrzciciela, murowany z 1753 roku (w latach 1788 - 1947 był on cerkwią parafii grekokatolickiej, pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pańskiego), obecnie jest tam dom przedpogrzebowy. Przy kościele znajduje się dzwonnica z 1753 roku.
- Zespoł klasztorny Dominikanów z ok. 1754 roku, gdzie obecnie mieści się plebania oraz dzwonnica z I poł. XVIIIw.;
- Zespół pałacowo - parkowy, do którego zalicza się murowany pałac z 1720 - 1726, tzw. pałac letni, drewniany z XIX wieku, nastepnie murowane: oficyna z I poł. XVIII w. , pawilon z II poł. XVIII w., pawilon ośmioboczny z XVIII wieku, kordegarda, brama wjazdowa i odrodzenie, most kamienny nad fosą w parku oraz sam park romantyczny.
- Pozostałości fortyfikacji miejskich z ok. 1664 - 1680 r. (kurtyna, 2 bastiony, wały, fosy).
- Ratusz, w którym obecnie ma siedzibę Urząd Miasta i Gminy.
- Dawna karczma z II poł. XIX wieku.
- Zajazd z poł. XIX wieku, obecnie jest do dom mieszkalny.
- Apteka przy ul. Poniatowskiego z ok. 1880 roku.
- Pięć domów w miejskiej zabudowie, które pochodzą z XVIII wieku, a w XIX były przebudowane.
- Cmentarz żydowski.